Buz sarkar yalnızlık

kar beyaz örtü
sis kadar
tipi olup hırçınca
yağdıkça yağdı
yollar kapandı
yine kar başladı
dün den öncede
kar,
hep kar vardı..

şehir içine çekildi
içine çekilen sendin
söyle..? nasıl gideceksin..?
bin uykusuz gecelerine..

içimde üşüyen sen
buz sarkar
yalnızlığın ağlatır beni
tutuşturup dudaklarımı
kar ötesi
bir kar nasıl inerse
girdin içme
ve nasıl inlerse bir çığ
bir taş yağmuru gibi
ürperiyorum düşünceden
kar akıyor
kan yerine yüreğimden..

ahh..içinde sen olan
kış
seninle olmak vardı
kaçıp bir kar tanesine.
doya doya yağmak
seninle
içinde sen olan
o yerde …

Mustafa kaya
26.01.2006 / tepebaşı
www.mustafa kaya.net