Buz Mavisi Şiiri - Hüseyin Yurttaş

sisleri geçtim, geliyorum
hüznü sil, ebruli günü agart
yere gögün öpüstügü
buz mavisine yaz beni

kurusun kirpigindeki son damla
dinlensin yorgun gözlerin
kis yollari bitti, yönüm sanadir
ucu görünen aydinlik
siliyor daglarimin karanligini
yanan yüzüne degen
kuzey serinligiyim

o uzak gecelerde özledigin
uzak sesim kapinin önünde iste
atilsan var ya, kollarim birden deniz
birden gögsümde çilgin dalgalar
artik seninleyim

ateslerden atladim, sulardan sektim
savrulan kül söylesin yanginimi
buzullarda uzayan gölgem
sana uzanan elimdi benim

gecmise dönmek yok artik
adlarimizi bile degistirelim
sevgiyle yogrulsun sevincimiz
gökkusagidir önümüzde acilan
hadi, altindan gecelim