Buz Mavisi Hayallerim Vardı

Yazılmıyor yalnızlığın türküsü kâğıda,
Notalar üşüyor satır aralarında,
Dört dörtlük makama bile sığmıyor
Gecelerden taşan siyahı sensizliğin,
Prangalar eskitti yüreğim
Yemin etmiştim oysa sevmemeye, yemin,
Bozuldu büyüsü sanırdım hayatın
Gözlerimde ışık oldu özlemin…

Buz mavisi hayallerim vardı,
Erguvan düşlerimdeydi yüzün hep,
Avuçlarım yanardağ kadar sıcak
Bakışların yıldırım düşerdi içime
Sus! Konuşma ne olur,
Duymayayım bebek şefkatindeki sesini
Gözyaşlarım akacak…

Beni benle bırak bu mevsim
Yarısı sende kalmışsa da yüreğim,
En uzak gölgelere sığınsa da
Sana söyleyemediğim her kelime,
Ayın şavkını konuk et koynunda
Sonra da gönder ellerime…

Kaç yaprak daha düşecek
Ömür kaç bahar daha dayanacak
Umudun sömürdüğü güne,
Ben her köşe başını mesken tutarım
Sen geleceksen yine…
Bir öykü yazarım en deli aşkımla,
Sarı güllerin lacivert gölgesine…

Murat Nail Güney
18 Eylül 2010 İstanbul. 02.32