Buz Mavisi Gözlü Kız Şiiri - Ömer Arif K ...

‘Ben bu senaryoyu bir yerden hatırlıyorum…’
Dokunsam bitecek kaygılarım, iki adım ötemde,
Nefesi, bin yıllık hasreti bitirecek gönlümde.

‘Ben bu telaşı bir yerden hatırlıyorum…’
Okul üniformasıyla gönlümü arka kapıdan terk etmeye yeltenen Küçük Hanım;
Sesinin en titrek tonuyla onun adını mırıldanan Küçük Bey;
Yuvarlak cam masanın üzerinde telaşını gizleyemeyen minik eller;
İçinde biriken volkanı püskürmek üzere kocaman bir kalp…

‘Ben bu kocaman gönlü bir yerden tanıyorum…’
Memleketimin güzellikleri gizli içinde,
Güney Doğu gibi misafirperver
Ege gibi hoşsohbet
Karadeniz gibi samimi
Anadolu gibi candan, yürekten…

‘Ben bu heyecanı bir yerden hatırlıyorum…’
Görünce duramamayı, bakınca susamamayı,
İçinden haykırıp sesini duyuramamayı…

‘Ben seni de bir yerden tanıyorum…’
Buz mavisi gözlerini, bakınca kaçıran kızsın sen,
Bakınca zamanı durduran kızsın sen,
Hikâyenin başında yoksun sen…