Buz Mavisi Bir Veda Şiiri - Aydın Gençalp

Dün gece içtiğimiz şarabın
Benim damağımda tadı,
Senin kadehinde dudakların...

Dudakların ki benim
İçtiğim kana kana arzuyu
Buzsuz, sek viski tadında
Bir yenidoğan gibi
Anne sütüne muhtaç

Şimdi buz mavisi bir güneş doğuyor
Buz yanığı oluyor tüm kentlerin yanakları
Körfez kudurmuş bir kısrak
Köpükler saçıyor ağzından
Evire çevire dövüyor, bacak kadar çocuk gibi
Limana demirlemiş vapurları
Vagonlar bomboş gidip geliyor raylarda
Duraklar kimsesiz, şoförleri kayıp
Şehirleri vızır vızır dolaşan otobüslerin
Görüyorsun, çürüyor bu şehir
Tuzla buz oluyor işte ellerimde