Buz Kırılması Şiiri - Esra Kaya

hangi sokağın orta yerinde dağıldığımı
hangi kelimede kalbimin durduğunu
unutmadım, hala hatırımda
hüzün anıtı gibi her biri bir bir aklımda
dipsiz, ipsiz bir kuyunun içine
ittiğin o gün, görmedin
kaç sevinç kaç ümit kursağımda hiç oldu
ve biliyor musun, korkudan, kuşkudan
daha ağır bir yük yoktur yüreğe
üstesinden gelemediklerinin
altında kalıyor ezildikçe eziliyor insan
yani ne özgür oluyorsun, ne de esir hayatta

o yüzden bana hariçten-gazel okuma
derinden kırıyorsun derinden
kalbimin en masum en temiz yerinden
suçu yoktu kaderin, yazgının, feleğin
meğer bir çorak bahçeymiş
gülistan diye girdiğim yüreğin
bak soldu bir hevesle diktiğim
gözü açılmamış goncalar, güller
çiçeği olmayan kaktüslere kaldım

olsun, sabır benim göbek adım
yedi yılda bir de olsa kaktüslerde çiçek açar

bugün gibi hatırlıyorum
hayallerimin tozla duman
kalbimin " küt " diye durduğunu
hüzün lahitleri gibi dimdik karşımda
arkasından iz bırakmayanların
kalbimizde iz bırakmaları garip değil mi
insanın gururu kırılınca, hayata tutunduğu
bütün kemikleri kırılıyormuş aslında
biliyor musun, cevabını bulamadığın
sorulardan daha sancılı bir şey yok ruha
doğruyu yanlışa harmanlayıp
uçsuz bucaksız yerlere savruluyorsun
yani ne yürüyorsun, ne de kalıyorsun hayatta

o yüzden bana hariçten-gazel okuma
derinden acıtıyorsun derinden
kalbimin en saf en naif yerinden
yerle yeksan oluyor, bükülüyor bileğim
meğer bir ıssız kuru çölmüş
çınar ormanı sandığım yüreğin
çiçeği olmayan sabır otlarına kaldım

olsun hüzün benim göbek adım
yüz yılda bir de olsa sabır otları da çiçek açar

iyi hatırlıyorum, nefessiz kalan
tuzla buz olan kalbimin durduğunu
yeşerip filiz verdiğimiz çağlardı
" çabala " demiştim yüreğime
" şimdi durmanın vakti değil "
geçmiş geçmemiş ki karşımda
sırf kanamıyorum diye
küçümseme görmediğin yaralarımı
biliyor musun, umut açlığından daha
büyük bir açlık yok bu dünyada
sabır mabetlerinde şükrü şikayete karışıyor
sessiz çığlıklarla ömür çürütüyorsun
yani ne oluyorsun, ne de ölüyorsun hayatta

ve artık bana hariçten-gazel okuma
derinden üzüyorsun derinden
kalbimin en olunmaz yerinden
hatırı yok muydu sevdanın sevginin emeğin
ilk görüşte ilk baharım sanmıştım
meğer içime erken düşen güzmüş yüreğin
kara kışlarda kardelenlere kaldım

olsun sabır benim göbek adım...