Kimsesizleri oynuyorum martılarla sen bu limandan gideli. Uçsuz bucaksız bir okyanus gibi oldu yanlızlığım. Sanki seni görüyormuş gibi hasret çığlıkları haykırıyorum etrafa. Poyraz rüzgarları dövüyor bedenimi, fırtınalar kopuyor gözlerimde. Ben ise ne bir acı duyuyorum, nede bir alabora oluyor içimde. Buz kesti her yanım, seni düşünüyorum sadece…
04.04.2005 / 09:50 / ümit engin
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman