Kimsesizleri oynuyorum martılarla sen bu limandan gideli. Uçsuz bucaksız bir okyanus gibi oldu yanlızlığım. Sanki seni görüyormuş gibi hasret çığlıkları haykırıyorum etrafa. Poyraz rüzgarları dövüyor bedenimi, fırtınalar kopuyor gözlerimde. Ben ise ne bir acı duyuyorum, nede bir alabora oluyor içimde. Buz kesti her yanım, seni düşünüyorum sadece…
04.04.2005 / 09:50 / ümit engin
Kayıt Tarihi : 20.5.2005 08:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sirma sac beklekleri gibi... yureginize saglik, dost.
TÜM YORUMLAR (1)