Yaşamda elde edemediklerimizin ardında kalan pişmanlık
vazgeçemediklerimizdeki en ağır düşüncedir, ardında kalanlara ödenen bedellerdir ki pişmanlıklarımızın tekrarını yaşatan...
Yani, bitti, gittim, yeniden bitti, bitmeseydi zaten ben bitmiştim, her gidiş hep dönüşü bekletir ama beklemeyle de bittim...
Herkes gider, herkes gittiği yerden gittiğini düşünür, sebepler gidişi durduramaz ve engel de olamaz…
İşte bunlar çilelerin sonsuza raksı, sen bilir misin bu raksın ritmini, insan en sonunda yığılır ve kimse de yardım edemez el bile uzatamaz, bana yüzsüz insanların yüzünü çizsene veya ikiz yüzü çizsene veya ikiz ruhu çizsene, der adam kendi düş dünyasındakine, zaman zaman...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta