Buz Kesildim Şiiri - Yusuf Gürsoy

İlkbahar sabahında
Doğan güneş gibiydin
Seni ilk gördüğümde
İçimi ısıtıyordun
Baktıkça gözlerine.
Sonra,
Haziranın öğle güneşi gibiydin
Tepemden tırnağıma terlettin.
Sonra,
Temmuz-Ağustos güneşi oldun
Yaktın kavurdun
Gecemde gündüzümde..
Sonra,
Poyraz gibi estin aniden
Üşür gibi oldum
Fırtınalar kopardın
Rüzgarlarla salladın
Sonbaharı yaşatmadın
Zemheri ayazı gibiydin
Soğuk çok soğuktun
Kuzey kutbunun buzulları gibi
Buz kesildim..
Öyle bir buz kütlesine dönüştürdün ki!
Daha,
Ne ilkbahar, ne yaz güneşi
Çözemez artık
Değil güneşin sıcaklığı
Ateş yaksan üstümde
Eritemezsin çözemezsin..
Erimez buzula döndürdün ya sonunda,
Nasıl becerdin?
Buna bana anlatsana..

(21.10.2011)