Şehirlerden birinde bir kardan adam varmış.
Kardan adam herkese hep gülücük saçarmış.
İçi buz gibiymiş oysa, içi ayazmış karmış.
Kardan adamın kocaman hayalleri de varmış.
Yazık ki olmayacak hayallere dalarmış.
Biliyormuş mevsiminin hep kış olduğunu.
Kışta hayat bulup doğrulduğunu...
Güneşin onu soldurduğunu...
Yine de baharın hayalini kurarmış.
Kelebeklerin, kuşun, çiçeğin...
Kanadına tutunurmuş güneşe doğru uçan bir böceğin.
Öyle fazlasında da gözü yokmuş aslında
Ah bir bahara ulaşsa yaşarmış kıyısında!
Güneş ise ona karşı, güneş ona düşmanmış
Yine de hayaller kurarmış kardan adam.
Sıcak günler, güneşli günler...
Hayalinde hep baharda yaşarmış.
Gözlerini gerçeklere yummuş kardan adam,
Hep hayallerle avunmuş.
Baharı hiç göremese de,
Her kış yeniden doğmuş kardan adam.
Sıcak günlerin düşünü kurmuş.
Olmazmış asla! Olmasının imkanı yokmuş.
Olmayacak hayallere tutunmuş kardan adam.
Buz güneşten medet ummuş.
(21.12.2016 - Kahramanmaraş)
Mine ŞimşekKayıt Tarihi : 21.12.2016 23:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!