Buz Gibi
Donuğum.
Nedeni bilinmez.
Eskisi belki silinmez.
Donuyorum,
Düne dönük penceremin önünde.
Herkesin önünde,
Bir kalıyorum.
Donuyorum.
Bir söze muhtaç, üşüyorum.
Yalanım, doğrum karışmış.
Sendeliyorum ıssızda.
Donuyorum.
Dizlerim titriyor.
Buz gibiyim gerçek sahnesinde.
(10.01.03 Cuma 01.27)
Emrah GürelKayıt Tarihi : 23.10.2008 02:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!