Buz Geceler Şiiri - Sevgi Keske

gönlüm, buzdan gecelerde salınır da salınır,
kulağımda mırıltılar, dönenir de dönenir,
çarşaflarım, bir sağıma, bir soluma dolanır,
yorganım buz, eridikçe, buz yatağım ıslanır...

hayallerim yolculukta, dağa taşa tırmanır,
tırmandıkça zirvelere, kanatları açılır,
çırpacakken kanadını, güneş buza dönüşür,
acımasız güneş, tek tek buzlarını damlatır...

şimşek çakar zirvelerde, ısılar buza döner,
buzdan gece, kahpece, hayale pişman eder,
ağırlaşan ıslak kanat, ağır ağır çırpınır,
istemeden, yavaş yavaş, enginlere süzülür...

perilerin periçesi, çıkar düşte tahtına,
sıcak nefes değse gerek, albenili şahsına,
buz tavandan, eridikçe, sel gibi akan buzlar,
hayal kırar, peri, nasıl gülsün kara şansına...

yıldızların hepsi sarkıt olmuş, düşmeye hazır,
onbin tane güneş çıksa, buzu ancak eritir,
altında, bir ben kalırım buz gibi gecelerin,
gökyüzünde buz sayarak geçer ömrü gönlümün...

10.9.2009