Gün geçtikçe erir insan buz misali bir hayat
Öylesine süsleyen renga renk kim ki bu hattat
İnmek üzere İsa bağıracak burada diye gargat
Aşık ya insan oğlu günahına kimdir ya bu cellet
Doymak bilmeyen nefis dolduk ça vurur kamçı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta