Buz Dağına Şiiri - Ömer Eren Güneş

Artık üşümüyorum biliyor musun?
Tenleri donduran soğuk gecelerde
Artık sular söndüremiyor
Cayır cayır yanarken kalbim
Buz tutuyor ruhum varoluşum...
Bir başkasını görüyorum
Bir başkasını yıldızdan farksız gözlerinde
Ama biliyorum ki sevmek vazgeçmektir
Nilüfer yapraklarını sürükleyen dalgalar
Benim rıhtımımda değil biliyorum
Öğreniyorum yaşadığımı sandığım duyguları
Sanki kendini yeniden keşfedercesine sevmek
Varken yok olmak gibi
Bedenlerlerle yaşayıp ruhlarla dolaşmak
Sabıra sabretmeyi öğrenmek
Ağlarken köşelerde ağlamayı unutabilmek
Fırtınaları bir avuç ette yaşanıyor artık
Parçalanmaya yüz tutmakta
Dağlar gibi görünenin iki katını içinde saklamakta
Ve yaşayabilmek başkasının dökülen kırıntılarıyla
Ölmek ve susarak sır gibi ölmek
Yanarkan içimde bakışların
Yakındakilerin uzaklığıyla ölmek