karanlık kabus gibi çöküyor gecelerime,
uzak bir buz dagı sabaha dogan güneş.
inanki sensizlik ölüm sensizligine eş,
insanlar cansız,insanlar umutsuz hayat acımasız.
sensiz yaşamanın ölümden yokfarkı,
acılıyla, kederle geçiyor burada zaman.
hiç çalmıyor şarkılar,söylenmiyor sevdalar,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla