karanlık kabus gibi çöküyor gecelerime,
uzak bir buz dagı sabaha dogan güneş.
inanki sensizlik ölüm sensizligine eş,
insanlar cansız,insanlar umutsuz hayat acımasız.
sensiz yaşamanın ölümden yokfarkı,
acılıyla, kederle geçiyor burada zaman.
hiç çalmıyor şarkılar,söylenmiyor sevdalar,
cevabı yok sorular hep sıradalar.
Kayıt Tarihi : 11.12.2011 14:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)