Kardelen çiçeği baş kaldırınca
Önce hafiften bir ter basar buzu
Sonra ince ince yaşlar süzülür
Dayanamaz şems'in hararetine.
Buzlar güneş ile düşmandır sanma
Güneşte yok olur buzun benliği
Buhar olup çıkınca gökyüzüne
O zaman seyreyle gökte şenliği.
Bu sefer kardelen el açar göğe
Hasretle kucaklar kovduğu buzu
Yağmur olup süzülürken toprağa
Hep böyle deveran eder bu yazı.
Sen de erit gönlündeki buzları
Aşkın ateşinde buhar et gitsin
Yağsın yüreğine sevda yağmuru
Doyursun gönlünü,bu hasret bitsin.
Kayıt Tarihi : 18.10.2005 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!