Buz Şiiri - Ferman Karaçam

Kura’da çocuk
Buz üstüne yalın konduruyor
Ağzını
Yırtık urbalar içinde bozgun
kordan öfke gözleri
Yoluyor buzdan dalgalarını
Bedeninden kura’nın

Nemli bir gurbet türküsünün bestesinde
Yaşlanıyor çocuk güze
Tayinlere yapışınca gözleri
Islanır nöbetçi küfürleri ardında
Gök parmaklarında evrensel sızı

Kura’da çocuk
Yüzü zemheri yanığı
Gözleri simsiyah açlık tırpan
Buz üstüne mavi konduruyor
Ağzını
Kura’da
Çocuk