Büyüyünce Ne Olsam? Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Ne olsam büyüyünce acaba?
Düşünürüm günlerce.
Kafamda şöyle bir düşünce:
'Mesela berber olsam.
Dükkânım şuracıkta
Manav dükkanının yanı başında.
Ne zaman uzasa altın saçı
Mahalleli minnacık çocukların
İşte burada ben varım.'
2/:
Ne olsam büyüyünce acaba?
Düşünürüm günlerce.
Kafamda şöyle bir düşünce:
'Mesela işçi olsam.
Berber dükkanını geçince ben.
Kürek babamdan miras kalma
Kazma ise dedemden...
Kavgam ekmek için
Yaz demeden, kış demeden.'
3/:
Ne olsam büyüyünce acaba?
Düşünürüm günlerce.
Kafamda şöyle bir düşünce:
'Mesela çoban olsam.
Azman dağlar durağım.
Yanımda sürümün bekçisi çomar.
Önümde koca memeli keçilerim
Yerinde duramayan oğlaklarım
Burnu siyah batırmalı kuzularım
Mor yünlü koyunlarım
Sürer yaylalara giderim.'
4/:
Ne olsam büyüyünce acaba?
Düşünürüm günlerce.
Kafamda şöyle bir düşünce:
'Mesela öğrenci olsam.
Bu 'a' mı öğretmenim?
Ya bu ne? 'Te' mi?
İkisi eşek mi eder, yoksa at mı?
İki kere iki kaç eder?
Altı mı eder iki kere üç?
Dersimiz ne öğretmenim?
Hayat bilgisi mi, matematik mi? '
5/:
Ne olsam büyüyünce acaba?
Düşünürüm günlerce.
Kafamda şöyle bir düşünce:
'Mesela çocuk olsam.
Kırlarda koşmaca oynasam,
Kayaların arkasına saklansam,
Elime kocaman bir çomak alsam,
Çeliğin peşinden koşsam,
Bazen mavi dalgalı masallara dalsam
Geceleri kanatlansam
Kuşlar gibi rüyadan rüyaya uçsam,
Hep çocuk kalsam.'