En mutlu olduğun yerdir ana kucağın;
Üşüyünce ısınır,acıkınca doyarsın.
Kussan da koklanır,kirlenince paklanırsın.
Feryat figan uyandırırsın da, kan uykulardan,
Öpülüp,okşanır,ninniler dinlersin.
Üstelik bunlar için bedelde ödemezsin.
En mutlu olduğun anlardır,ana kucağın.
İş işten geçerde,büyüyünce anlarsın.
Şubat 2007
Mehmet ElmacıoğluKayıt Tarihi : 10.2.2007 15:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!