Büyüyünce Şiiri - Fatma İrem Öngel

atmosferin kapısında bir çift ayakkabıyızdır belki
sağ tek sen sol tek ben aşikâr
veya farklı kapılara aidizdir
veya farklı atmosferlere
bilemeyiz

bir çift kol düğmesi olabiliriz büyüyünce mesela
ne kadar isteriz ben bilmem bilirsin
istersek ne kadar kaçırırlar bizden
istemezsek güllere kardeş
dibinde istenmeyen
şık bir ciddiyete layık
salaş bir huzura tav olmuş
yastık altı süt dişlerinde görürüz kendimizi
romantizmin doruk noktasında
peri çocukları yutar
yolumuz gözlenir

gök kuşağı vardır belki yarınımızda
yağmur bayat olabilir yine de
çürük balkon demirinden
silkiliriz seçimlerimizle
bir tablada buluşmanın hayali
hayli çırpınsa da ateşimizde
belki boy veririz özlemlerde

belki ikimiz de gitmeyiz ama
dünya dönüyordur