"Yanan yanmıyor." demiştin.
Ahh SAUDADE!
Yanan hiç sönmüyor ki!
...
Büyümek demiştim
İki ince yol alnımın ortasında.
Bakışlarımda meskûn emektar hüzün.
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Devamını Oku
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
"Derdimi kabullendim ve sevdim dahası..."Derman her zaman derdin içinde gizlidir.Yiğit düştüğü yerden kalkar saudade.Yokluğun başımın tacı hasretin güllerin ayracı.Kalemine,yüreğine sağlık gerçekten güzel bir şiir olmuş keyifle okudum..!
yandıkça pişen
piştikçe kibirden sıyrılmış olarak yanan ulvi bir anlayışla karşılıyor şiir okuyucuyu. o yüzdendir ki yanan hiç sönmez.
Saudade: vuslatı mümkün olmayan hasret...
hasret duyulan şeyin adı olmuş saudade şiirde.
güzeldi, tebriğim kalsın.
Şiiriniz için tebrik ediyorum.
Kaleminize gönlünüze sağlık.
Her daim esenlikte kalın.
Saygılarımla.
Her daim uğrarım sayfanıza şiirlerinizi okumak çok keyifli benim için, kaleminiz kavi gönlünüz hep böyle engin olsun.
Sevgiyle…
Kıymetli yorumlari ile şiirimi onurlandıran değerli kalemlere sevgi ve saygılarımla.Kalbi teşekkürler.
Şiir çok güzel kanaviçe gibi işlenmiş sayfaya, sadece neden Portekizce? “hasret” kalimesi
Son dörtlükte de
Ahh SAUDADE!
… …
Eksilme hasretimden..?
Sevgiler selamlar…
Merhaba ...
Saudade pekçok ebedi hasreti içinde barındıran metaforik bir ifade.Dili nereli olduğuna bakmadan kullanmayı seviyorum diyelim:))
Ayrıca kişisel bir figüre isim olarak kullandiğım için final öyle bitirildi.Yine de takdir siz kıymetli okuyucularındır.
Iyi ki uğradınız.Sevgiler benden size:)
Her daim uğrarım sayfanıza şiirlerinizi okumak çok keyifli benim için, kaleminiz kavi gönlünüz hep böyle engin olsun.
Sevgiyle…
Ne onulmaz yaradır,
Yaşanan çelişkiler!
Adı yok,
Anlamı yok!
Bahanesi hiç yok, "saudade..."
...
Ne diyordu "Davet" şiirnde Nazım;
"Dörtnala gelip Uzak Asya'dan
Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan
bu memleket, bizim.
Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak
ve ipek bir halıya benziyen toprak,
bu cehennem, bu cennet bizim.
Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın,
yok edin insanın insana kulluğunu,
bu dâvet bizim....
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine,
bu hasret bizim..."
Evet Esra Hanım,
Bu memleket bizim,
Yaşanan bunca ayıp bizim,
"Kula kulluk edilmeyen, onurlu bir geleceğe"
Hasret de bizim!
Tebrikler şiire...
haklısın şiir "yanan sönmüyor".
Sevgilerimi bırakıyorum şiirin baş ucuna, yüreğin damıttığı güzelliklere teşekkürlerimle birlikte.
Ancak bu kadar güzel anlatılırdı yaşananlar, sevgiler hisseden yüreğine ve tebrikler guzel kalemine...
Acının ağır tınısı gezindi durdu damarlarimda okurken şiiri.
Geride kalan o akışta ağrıların acıların tortusuyla kıvrılmaya devam eden yolumuz aydınlık olsun.
Sevgili Esracım,
Yüreğinin götürdüğü yerde yüreğim de
Söze hürmetimi bırakıyorum
Selamlar
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta