"Yanan yanmıyor." demiştin.
Ahh SAUDADE!
Yanan hiç sönmüyor ki!
...
Büyümek demiştim
İki ince yol alnımın ortasında.
Bakışlarımda meskûn emektar hüzün.
Şakalarımda kırağı
Bağrımda T A Ş
Daha naif bir umut
Kırılgan telaş...
Büyümek ata!
Büyümek evlat!
Büyümek aş!
Issızlaşmak gün be gün...
Ve tevekkül
Ve sükûn...
Büyüyorum Saudade!
...
Ülkem de büyüyor ahh!
Çıplak ayaklı çocukların
Soğuktan kızaran yanaklarında...
Sesini duyuramadığı çığlıklar
Yaş olup donarken enkaz altında
Büyüyor ülkem!
Molozların arasından bir bebek gülümserken
Kefensiz cesetlere sarılmak için
Kimsesiz bir gelinlik büyüyor yerde.
Sahipsiz bedenleri numaralanmış
Toplu mezarlarda ağlıyor toprak
Ve üstünde
Mavi kelebekler büyüyor!
Ahh benim ağır yaralı ülkem!
Kalbimle beraber büyüyor Saudade.
...
Oysa
Hiç büyümedin demişti annem.
Benim
-Varlığında yokluğuyla yandığım annem!-
Yine de sözünü dinliyorum Saudade
Büyütüyorum arâfımı.
Yaşam ile ölüm arası bir adım mesafede
Benim için artık herşey olası.
Ülkem gibi
Derdimi kabullendim ve sevdim dahası...
...
Ahh SAUDADE!
Bir tek senin hatıranla uyanır çocuk yanım.
Büyüyorum
Sakın!
Eksilme hasretimden!
Esra Tabur
Kayıt Tarihi : 12.3.2023 01:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
piştikçe kibirden sıyrılmış olarak yanan ulvi bir anlayışla karşılıyor şiir okuyucuyu. o yüzdendir ki yanan hiç sönmez.
Saudade: vuslatı mümkün olmayan hasret...
hasret duyulan şeyin adı olmuş saudade şiirde.
güzeldi, tebriğim kalsın.
Kaleminize gönlünüze sağlık.
Her daim esenlikte kalın.
Saygılarımla.
Sevgiyle…
TÜM YORUMLAR (14)