Büyüyorum dünyayla Şiiri - Ahmet Bahadır ...

Öyle görünmem.
öyleyim ama.
Birinin yırtılan ayakkabısında
benim ayağım üşür.

Buğday olurum aç kuşun gözlerinde
Bilmediğim insanların ölümlerine,
başına gidemediğim mezarlarında
ağlarım.

Tek başıma bir yerde
kaldırıyorsam bu elimi havaya
Bir yerlerde, birileri için
başkaldırıyordur kalbim,
haksızlığa daralıyordur içim.

Ne bir çocuk kadar masum olabildim bu yüzden
Ne de bir katil kadar kirli.
Bazen kızarıyorum gün batımı gibi,
Bazen de yemyeşilim bir ağaç misali.

Öyle görünmem işte,
bilmezler
öyleyimdir ama.
Belki de en yoranı,
beni okyanus yapanı,
...Ekmek de ben de
......Boğulup ölmek de.
Büyüyorum dünyayla.
Dünya büyüyor benimle.

Ağustos 2014