Çözemediğim şeyler var
Bir türlü bir araya getirip kuramadığım cümlelerim var,
Belki bir çocuk diliyle anlatmak gerek seni
Ama bir çocuk kadar masum ve
Bir o kadar temiz değil kalbim
Varlığın çocuklaştırdı beni
Heyecanım hayatımda edinebileceğim en güzel resimdin,
Çocuk olmak kolay değil o masumluğu
Yüzündeki asıklığı anlık yok etmek mümkün değil
Büyüyorsun ve dilin kemiksizleşiyor
Ve affı olmuyor hiçbirşeyin
Masum değilsin çünkü
Hataların hata olarak kalıyor, kimse kimseyi affetmiyor
Büyümek hatasız olmayı gerektiriyor
Ama ben yüzümdeki çocuksu gülümsemeyi ve affedilmeyi istiyorum
Yitirmek alışkanlık oluyor acıtmıyor eskisi gibi
02/07/2008
Nurgül ArslanKayıt Tarihi : 18.8.2011 12:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurgül Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/18/buyuyorsun-ve-dilin-kemiksizlesiyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!