Büyüyordum Şiiri - Nurettin Pektaş

20 li yaşlarımdı büyüyordum
dünya küçücüktü
elimi uzattığım yer benimdi
büyüyordum
habire sevdalıydım öylece
ve öylece kendimleydim
büyüyordum daha 20 lerde
okuyordum zordu keyifli
oyundu hayat bilmiyordum
bir gelip bir gidiyordum
bir sevgisizlik vardı
dünyayı kurtaracak kadar yürekliydim
heyecanlı
bir solukte geçerim sanıyordum
doğmamış çocuğa yazıyordum
büyüyordum bayrak elde
30 lu yaşlardaydım
ve hala
büyüyordum büyüdükçe
yüzümde bin yıllık izler
dünya ışık hızında çok büyüktü
ben hala yüregi çocuktum
ben büyüyecegim diyordum
20 li yaşlarımdı
büyüyordum hala
çocuk kadardım daha
30 lara geldım
bin yıllık sevgisizlikti hayat
hergün yollara düştüm
ben hergece
bendeki sana koştum
06-08-2001 ıstanbul