Büyüyerek Öğreniyoruz Şiiri - Onur Aldem ...

Bindim bir oldum kısacık ömrümde,
Bir ben kaldım benden geriye,
Şimdi gel desem kim gelir gönlüme,
Şimdi dön desem döner mi seneler geriye?

Dünde kaldı heyecanım,
Dünde kaldı dostluklarım,
Dünde kaldı sevdiğim sokaklar,
Dünde kaldı attığım adım.

Bugün ne bir heves var,
Ne yarına bir telaş,
Büyümek korkutucu diyorlardı,
Bunu, büyüyerek anlamak daha da korkutucu.

Bugün ben yaşıyorum sanıyorlar,
Bugün de dünü yaşadım oysa,
Yarın da aynı olacak,
Kalbim hep dünde atacak.

Sevmek sevilmek değil asıl hesap,
Nerede kaldı o büyük dostluklar,
Nerede kaldı o eski muhabbetler,
Verilen sözler, asla bitmeyen günler...

Suçlu da bulamıyorum ki,
Günlerimi çalan yıllardan başka,
Suç da zaten yok ki,
Acımasızca geçen zamandan başka.

Gelecek kaygısı güderek,
Geçmişi seyre duruyorum,
Yarının hesabını yaparak,
Bugünleri yok ediyorum.

E ne yapalım?
Bir yandan ekmek parası,
Bir yandan okul da var,
Bir de sahte arkadaşlıklar.

Mutlu anıları bile,
Planlayarak yaşıyorum,
Zor günde yanımda kim var diye,
Sürekli aynaya bakıyorum.