Büyüyen Sözler Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Bazı anne ve babalar, çocuklarını mezar başında büyütür...

Yüreği yorgun olanın,
Sabrının dizleri tutmaz olur...

Zarif bir kalp atışıdır aşk...

Asıl fakir,
Cebi meteliksiz olan değil,
Yüreği niteliksiz olandır...

Küçük umutlarla büyük işler başardım...

Kelebek ömürlü gülüşlerin, yaşlanan gözyaşları vardır...

Yanılırsın; yanıldıkça akıllanırsın...

Bize içten olanlar gerek işine geldiği gibi olanlar değil...

Gösteriş görgüsüzün kültürü...

Yara kabuk dökmüşse görevi bitmiş demektir...

Neden ölünce kıymet bulur insan,
Yaşaması değersiz mi?...

Düşündürmeyi sever gece; elinizden uykunuzu almayı da...

Gırtlağına kadar çığlığı olanın
Elbette kopacak fırtınası vardır...

Güldük eğlendik
Bir hayli coştuk.
Saat on ikiye vurmak üzere
Mutluluk sefil haline dönmek üzere.
Her mutluluk ayakkabısının tekini kaybeder...

Her insan biraz yarım...

Ağlattın beni kalem ağlattın. Beni bu şiirler öldürecek...

Akşam oldu mu gecenin kıyısına vuruyoruz ölü bir balık gibi...

Bir çocuk gibi sıkı tutun gülüşlerinizi hayat acımasız...

Yeşil bir umut var havada, yeşil!..

Şükretmeyi bilenin, yüreğinin cebi delinmez...

Gözleri ağlamaktan kuruyanlar var,
Siz onları dualarınızla ıslatın..

Göz bebeği uykusuzluklarım var benim hüzne...

Şimdi ağaçlarımız gelin olmuştur köyümde
O çok sevdiğim menekşelerimiz de çıkmıştır bahçemizde
Tek bir farkla
Annemsiz, babamsız öksüz bir şekilde...

Bir insan hatasını kabul etmiyorsa tekrar yapmak içindir...
Öksüz bir rüzgarım ben saçlarına konan
Ellerinde taransın saçlarım...

Hayal, en küçük umuda, kırk gün kırk gece düğün eder...

Hayal, en küçük umuda, kırk gün kırk gece düğün eder...
Sokak çığlık çığlığa
Az önce bir atlı geçti
Siyah dumanı üstünde
Kim bu?
Hangi beyaz ışığı öldürecek
Dumanı üstünde telaşta aklım
Birazdan dizlerimin bağı çözülecek...

Bazıları hikaye kadar hikayelermiş; bittiler...

Sıkıntı yok; bizden gidenlerin yerini ferahlık alıyor...

Acınıza; kimi su taşır, kimi odun...

Çay, insanın yalnızlığını dinlendirir...

Onun bir bakışı, şu kısacık ömrümün kârı...

Lafı uzatmaya gerek yok! şunun şurasında misafiriz birbirimize...
Gece neden düşündürürse bu kadar insanı sanki çare olacak uyuz...

İnce ince rendelenmişse insan aşka
Kanlı canlı bir mürekkeptir bu inilti
Siz siyah görüyorsunuz yazdıklarımızı
Kalem aslında kırmızı ağıtlar yakar...

Delilik aklın tatile çıkması..Akıllılık zor iş vesselam...

Bir yarına, birde kendini yanına bıraktıklarım var...

Bu çağda, samimiyetsiz samimiler salgını var! Güvenimi raftan indiremiyorum...

İkinci yüzü taşırken yürek zorlanır alıştırmadıysan tabii; bize tek yüz kafi...

Kalbinden kırılan
Bir daha asla eskisi gibi tutmaz kalbini kırana...

Varlığının hayatımda olmayışına üzülmüyorsam
Değerini kaybetmişsindir...

Sayın savcım beni ne diye çağırttınız ki? Ben kimseden şikayetçi değilim; zira beni ısırmak için hazırda bekleyen insanlardan hayatımın yolunu değiştirdim...

İnsanlardan daha çok doğru yöne ihtiyacın vardır...

Karda yürü ki izin kalsın bahara...

Kimi insanlar vardır bir yanı bahar bir yanı keskin bıçak...

Parmaklarıma doksan dokuz tane dua dizerken, hüznümün fazlası kirpiklerimden döküldü...

Yorulma! Cahile yanlışını izah edemezsin; çünkü o hep haksız haklı...

Kan bağı tercihiniz olmadığı için sanırım, devreye can bağı giriyor...Olacaksa can bağı akrabalıklar olsun; gerisi fasa fiso...
Öğrendikçe bir şey öğrenmediğini öğrenirsin; en büyük ilim cehaletini yenmektir...

Artık insanların yüreği dikiş tutturamıyor...

Bir insan nasıl herkesle iyi olabilir ki? Herkesle iyi olabilmek için iki yüzlü olmak gerek...

Hatırı için yanlışına doğru demedim diye gidene benden güle güle...

İyiliğin karşılığını bu dünyadayken beklemekle ayıp ettik...
İnsanlar değişmez; sadece zaman ve mekan değişir...Sevgi Gül İlkaN