Büyüyen Sözler 3 Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Egosunu parasıyla şişirenin karakteri içi boş balona benzer...

Sonra bir cümleye yenilip
Elinin ayağının dermanını dökersin...

İçin güzelse, en güzel yerde yaşıyorsundur...

Fazla mutluluk hissizliğe yol açar; hüzün lazım...

İnsan yürek yolculuğuna çıkarken
Hep yorgun cümlelerini atıyor gönül heybesine...

Başarılara imza atmaya başlamışsan sırtını kolla; düşmanların çoğalmıştır...

Şiir kulağımdan tuttu; ve ben suçlu bir çocuk gibi kalemi yüreğime aldım seni yazıyorum...

Affetmek kolay; zor olan değişmeyecek olmaları...

Kendini kendinle karşılaştır başkalarıyla değil...

Işığa karanlıklardı aydınlanamadılar; hepsi bu...

Şiir insanın yüreğine dokuz doğurttururmuş, cümleler o olunca...

Bir elbiseyi en az on kez yamarlardı umudu yeniden inşa eder gibi; şimdi tek sökükte her şey çöpe gidiyor...

Gece gözlerinde demleniyor; su çek acıya gündüz...

Sonra yüreğimiz alıştı acılara, mecburen...

Biz denizin ortasında çırpınarak yüzmeyi öğrenmiş insanlarız; yapmak istediğimiz bir şeyin içinde boğulup kalmayız Allah'ın izniyle...

Herkes, kırdığı kalbin uçurumundan korksun pişman değilse...

Kalp bir cama benzer; tek darbe yeter kırılmasına. Nedense insanlardan taş, demir muamelesi görüyor kalpler...

Bazı insanlar ne de güzel kuruyor kafasında her şeyi; insanın kamerayı eline alıp çekesi geliyor...

Kırdığı daldan meyve istemektir yüzsüzlük...

Bakmayın üstümde çiçekler açtığına; mevzu derin...

Kırılan bardaktan umut içilmez...

Bazen son başa yazılır ve siz bilmediğiniz gerilere gidersiniz..

Kalpleri zehirli dillerinin yuvasıymış; ne yapsak geçmiyor kırgınlığımız...

Avuçlarının içindeyse insan, yüreğinin yağmurunda ıslanıyordur...

Parmak uçlarımdan kuşlar havalanıyor
Parçalarım içinde...

Yüreğin güzelse, her kalbe lazımsındır...

Mutluluk nedir ki? Her şeyi boş verdiğin an ceplerine dolar boş boş...

İnsanlar da ömrünü dört mevsim yaşar tıpkı doğa gibi...

Her insan arkasından hikayeler bırakır size, kimi cennetinden, kimi cehenneminden...

İtibar görmediğiniz yere itibar etmeyiniz...

Belki bir gün şiir ölürüm...

İnsanlar karşısında dik durmazsan, birileri yüklerini taşıtır sana...

Bazen de gidip özlemek gerek...

Gönülde ölüp giden, bir daha yeşermezmiş kalpte...

Şöyle bir elimi gezdirdim de sırtımda, yakınlarımın ayak izleri daha derin geldi...

Göğüs kafesine müebbet yiyenin kanatları yanarmış...
Gece ört ıslak yorganını yüreğime...

Yaranda Yaradan'ın varsa, gerisine ne hacet var...

Çay çek gece gözlerinin deminden; yalnızlığımın sohbeti koyu...

''Ne arıyorsun buralarda'' dedi aklım; dedim '' Yitirdiğim umudumu arıyorum...

Dili kötü konuşanın kulağı hoş söz duymayı beklemesin...

Güzel bir içi olmalı insanın, yoruldukça kaçıp kaçıp gideceği...

Kabuklarımı kırıp çıktım...
Sonra yine kabuklarımı kıracağım ruhuma yakın...Hazırlıktayım...

Değersiz bir insandan değer beklenmez...

Yürek yanınca kül dökermiş...

Bayramdan önce gelir annesizliğiniz...

Bazı şeyler yüreğinize yumruk gibi oturarak gider...

Ölmek nedir ki sevgili? bedenin ruhundan dökülmesi yanında...

Samimiyetsizlerin alayına şiirle cevap verdik biz...

Babam ölmemiş gibi gelir hep bana, yüreğini yüreğimde taşıdığım için...

Çok uzaklarda her şey yolunda...

Hasreti kalbimde dikili bir ağaç, nefesim kesildiğinde kesilecek olan...

Çay bazı insanlara çok yakışıyor; çünkü demlenmiş hüzün var içlerinde...

Gönlü karanlıktan aydınlık vurmaz...

Nasıl başım sağ olsun yüreğim? Aşka başımı aldın!..

Hasret, kıyametin gelmesi ve ölememek...

İnsanları hizmete doyuramazsınız...İyilik ihtiyacı olanadır...

En güzel şarkıyı kalbin çalar; dinle...

Kahven nasıl olsun? dedi. Şiirli olsun dedim hatrı hiç bitmeyen...

Hatalarını anlamayan insanları hayatınızdan çıkarın yorulursunuz...Sevgi Gül İlkaN

Kendi problemlerini çözemeyen insan hayata karşı dik duramaz...

İnsanın başına taç ettikleridir huzurunun tahtını yıkan...

İnsan nereye giderse gitsin yalnızlığına döner...Sevgi Gül İlkaN