Elinde solgun fotoğrafı
Çocukluğuna dalıp kaldı
Ruhunu bekleyen adamdı…
Saçları alabora tıraşlı
Kara önlük yamalı
Tahta çanta kuş boyalı,
Topuğu yırtık kara lastik
Ayağı çorapsız çocuk,
Daha dün gibi yürüyordu
Fotoğrafın içinden kendine doğru…
Yediği dayakları
Tırmandığı ağaçları
Oynadığı arkadaşları anımsadı
Ve yutulduğu misketlere gülümsedi.
Çocuk değildi büyüyen
Adamın kendiydi küçülen
Anıların deminden bir zamanda
Özlem neminden buğulu aynada...
*
Kara lastik: kara lastikten ayakkabı
Alabora tıraş: yalpalayan gemi gibi; düzgün olmayan izli tıraş
Tahta çanta: 1960 yıllarında bavul biçimli ince tahta plakadan ilkokul çantası.
Kayıt Tarihi : 21.11.2015 18:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!