Büyüttüğüm şeyler de var içimde-2

başkalarını da götürür arabalar
hepsinin kalkış saatleri vardır,
görürüm durak tabelalarının altında
uzun seyahatlerin yolcularını,
birlikte ne hikayeler paylaşmıştık..
dün gece Bursa’ dan kalkan bir otobüs mesela
mesela cam kenarlarında büyüttüğüm çocukluğum.
keşke gökyüzü gibi olsaydı ovalar,
gökyüzü gibi olsaydı dağlar,
düşünüyorum, gök yüzü gibi olsaydı
ne yapardı insanlar, ne yapardı ağaçlar?

her seferinde bir önceki gülüşlerim gelir
kayıtlardan hangisi düşerse
İstanbul - İzmir ya da Berlin, geçişlerimde
uçurtmalar uçar içimde, görürüm
ışıkların yansıyışını boğazın sularında.
çeşit çeşit ne duygular,
ne çokları büyür çocuk içlerimde
düşerken sahile ne çok çocuk,
ne çok hayal yok olur ölü bedenlerde.

ranzaların üst katlarında
kim bilir kaç uçurtma yapılmıştır?
öyle ya, çocukken yer yataklarından bilirdik uyumaları,
ne çok hikaye dökülürdü uyku aralarına
yazılamayanlar adına da ne çok uçurtma.
yine de havalanamadan düşerdi bir çoğu.
ranzaların üst katları uçurum olur bazen..

Eylül, 2017