kendimden önce
büyüttüğüm şeyler de var içimde,
ranzaların üst katlarından kalma
çocukluğumun hayallerini taşır,
kimi geceler duygularımı
içimden nice arabalar gelir gçer.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İlk kar düşüşü gibi değil!Yumuşak yumuşak elif elif sızı sızı !Öylesi çakılıyor ki yere umutlar ,öylesi düşüyorki güvercinler yere vurulan umutların çığlıklarında!Üst kat ya da altı kat ranzaların o garip çocuk yanlarında!Beni ta çocukluğuma getirdiniz sevgili hocam.Ben altta küçük kardeşim üstte, ortancamız ise çift kişilik pamuk yatakta yatardı aynı odanın içinde.Sobalı bir evde büyüdük.Yıllar geçip bizim küçük bir aslan parçasına dönüşünce üsten aşağı aldım kardeşimi bir gece ranzanın onu taşıyamayıp ortadan ikiye bölüneceği endişesiyle.Ovakitle r çok dinlerdim onu altta sevgilisiyle saatler boyunca konuşmalarını.Sabaha kadar mesajlaşmalarına.Bende arda gece lambasını yakar şiir yazardım sabaha büyüttüğüm umutlarıma.Tabi bizimkisi hemen tedirgin olurdu abla yatsana diye..Ortancamız is bıktım sizden yatsanıza aşağı biri gece sabaha kadar kitap okur şiir yazar diğeri mır mır telefonda konuşur !Diye..Ey gidi günler meğersem çoktan çakılmış uçurtmalar yere de biz geç anladık...
* Haftanın Şairleri * 1. * si seçilen dizelerinizi kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta