Büyütmek İçin Ölümsüzlüğünü Şiiri - Yoru ...

Şiir ki rüzgarıyla savuruyor insanı... Gözlerimde karanlığın ortasında alev alev bir çift gözün manzarası... Bu tablo hüzün saklı... Rengi doluk olsa da kor gibi...
O boş kumsal ve masada ki düş kırıklıkları ...

Gönül dolusu tebrikler bu şiire..
Saygı ve selamlarımla..

İşte sevdanın neye benzediği de bu şiirde..
Sevenler yolcu, sevdalar ölümsüzdür..
O nedenle hala yaşıyor Leyla ve Mecnun'un, Ferhat'la Şirin'in aşkı... Hala şiirlerde, hala kıssadan hisselerde bizimle..

Demem o ki.. (Bir ben değil, şiir de diyor zaten) bir başına ölmez sevenler.. Biri diğerini de götürür, yaşatır gittiği yerde..

Kutlarım Necdet..

Tebrikler üstadım. Çok güzel anlatımdı.

Şiir yazmak kadar ince iştir şiirin başlığı da. Şiirin vitrini gibi. Tek sözcük ve tümceyle şiirin kalbini sunar sanki okura şair. Bu şiirinki de öyle. Çarpıcı… “Büyütmek İçin Ölümsüzlüğünü” Ne güzel… Elbette ölümsüzlük yoktur. Sevdalardaki ölümsüzlük bizim seçimlerimizdir. Daha doğrusu dileklerimiz. Öyle olmasını isteriz hep. Tüm sevenlere ölümsüz sevdalar diliyorum ben de bu güzel başlık aracılığı ile…

“Binlerce yıldız arasından seni arayıp bulmaya çalışıyorum
Parmak izlerini kokusundan tanıyorum”
Dizeleri izlediğim bir belgeseli anımsattı her ne denli ilgisiz görünse de. Onca koyunun içinden kuzuların annelerini bulması… Acaba kokularından mı diye düşünmüştüm derin derin. Seven de sayısız yıldızların arasından kendi yıldızını seçiyor demek ki hayali de olsa. Ne güzel…

Deniz, ıssız bir sahil, gece ve gökyüzü. Hadi bu mekânda gel de şiir yazma. Zaten Necdet öğretmenim de tablonun hem ressamı hem şairi olmuş, üstelik en değerlisinden… Okumak çok güzeldi. Yürek sesinizi bizimle paylaşımınız için teşekkürler öğretmenim. Nicelerine. Esenlikle…