Büyütemedigim çocuklugum Şiiri - Havva K ...

Ne zaman bir çocuğun elinde
Bir elma şekeri görsem
İmrenerek bakarım.
Sanki benim elimdeymiş gibi
Başlarım parmağımı yalamaya
Hayallere dalarım
Uçarım........

Ne zaman bir kurşun kalem görsem
Aklıma sivriltmeye kıyamadığım
Küçük parmağım kadar kalmış
Kalemim gelir
Mazi diziliverir
Dalarım........

Ne zaman bir çocuk görsem
Babasının elinden tutmuş
Kendimi zor tutarım
Benim..benim... elimi de tut..
Demek gelir içimden
Özenerek,kıskanarak
Bakarım....

Birde... birde...
Anasının göğsüne yaslanmış
Bir çocuk görsem....eyvahhhh...
Onun yerinde olmak için
Dünyaları satarım...

İşte böyle yaşanmmamış
Bir çocuklukla çarpışırım
İçimde büyütemediğim çocukluğumla
Hesaplaşır.hele hele
Geceleri onunla adeta
Savaşırım....

Kimse bilmez
Kimse anlamaz ki derdimden
Yaşayamadıklarımı çözemezler ki
Sadece geceleri ağlarım.
Boğazımda düğümlenen hıçkırıklar
Gece isyana dönüşür
Onları yastığa
Boşaltırım.....

Göz yaşlarım göl olur
Sadece yastığı
Islatırım.....

Ah...derim...ah....
Şimdi bir ona kuzusu olsam
Annem alsa dizlerine
Sütümü verse
Severek sallasa
Uyusam....

Böyle bir şey olsa
Ama peşin söylüyorum
OLSA
olsa böyle birşey
Ben hiç büyümem
Çocuk kalırım.,