Isıtır ve ışıtır,
Güneşim!
Geceyi aydınlatır,
Ayım!
Varsa güneşim ve ayım,
Yıldızları ne yapayım?
Düşün derinliğini,
Ruhun karanlığını
Aydınlatamaz
Ne güneş ne de ay;
Ya yıldızlar?
Güneş
Güne eş,
Sanki bir kardeş,
Sevgili ya da eş;
Daha ne beklersin?
Ay
Ne kahvaltılık simit ne de çay,
Ne sadaktaki oklar ne de yay,
Ne söylesen ‘Hay hay! ’;
Neden ‘Vay vay! ’?
Dünyaya, zamana ve feleğe
İlenenler, lanet edenler!
Sıkılırsanız
Güneş, ay ve yıldızlar var!
Ne dersiniz?
Şunu hep aklımızda tutalım ki
Ağızdan çıkan her söz
Tıpkı bir bumerang gibi
Söyleyene geri döner.
Buyurun, yakabilirsiniz!
Az matrak,
Değil mi?
Okuduğunuza
Değmedi mi?
29.08.2012
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 30.8.2012 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!