Buyurun Cenaze Namazıma

Suyumu kedilerle köpeklerle
Simidimi martılarla bölüştüm
Bir acılarımı bölüşemedim kimseyle
Çünkü senin hatıralarındı…

Daha ne kadar kanayacağım
Daha ne kadar bağıra çağıra susacağım
Çığlıklarım sessiz duvarlarda yankılanıp boğulacak
Gün ortasında geceyi yaşayıp
Çıkmaz sokaklarda kaybolacağım
Alnıma yazılan bir kader mi bu
Yoksa aldığım ahların vebali mi
Bir yudum sevgi için bu kadar dilenilir mi
Sırtlandan merhamet yılandan şifa beklenir mi
Bir gün de sesimi duyacak mısın
Bu dünya zindanında mahkûmiyetim daha ne kadar
Hep böyle susacak mısın…

Bu kadar oynanır mı insanın ruhuyla
Her gece beynimi kurcaladın durdun
Sabaha kadar aklımı ekmeğine katık yapıp yedin
Öyle bir ben bıraktın ki geride
Başıboş, deli divane…

Bir kurşun bitirir mi her şeyi
Yoksa sil baştan ebedi azabı tetikler mi
Sahi ölünce kanayan yaralar acıyan sancılar diner mi
Yoksa ölümde mi senin gibi bir avuntu
Yani sevmek ölmek mi
Yine beynimde çılgın sorular
Kanayan kalbimdeki yarama bir sevda kurşunu yeter mi
Olur da, acılarım sevda hatırına diner mi…

Ben ne yaptım sana
Bir lafım bir sözüm mü oldu
Neden girdin kanıma
Yaralı olduğumu kanadığımı
Yaşamak için nedenler aradığımı biliyordun
Çaresiz yıkılmış halimi biliyordun
Her şeyi bilerek
Neden umut olmaya kalktın
Tüm güvenimi kaybetmişken
Birisine inanmak için nedenler ararken
Kaybedecek hiçbir şeyim kalmadığına inanmışken
Hayatıma öyle bir girdin ki
O an anladım
Benim adını koyamadığım
Hala kaybedecek bir şeylerim olduğuna
Sonra öyle bir öldürdün ki
Cenaze ortada ölüden kimsenin haberi yok
O halde buyurun cenaze namazıma…

©
7 Eylül 2024
01:05