Buyursun gönül köşküne,
Viran ile yeksan olan,
Yer alsın Ali aşkına,
Mihman olan, mihman olan...
Bu bağ kendi evi iken,
Dal meyvesi sevi iken,
Hey! Bir damla sıvı iken,
Umman olan, umman olan...
Hele devran, yık bendini,
Çöz boynundan kemendini,
Bil kendini, bil kendini,
İnsan olan, insan olan...
Meyil verme pul, paraya,
Yaklaşma sırça saraya,
Yaklaşma sırça saraya,
Derman olan, derman olan...
Yön ver de aşkın atına,
Var ulaş kamil katına,
Girip Cevri sıfatına
Rabbisine sultan olan...
Kayıt Tarihi : 29.5.2015 18:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nejat Birdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/29/buyursun-gonul-koskune.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!