Buyursun Azrail... Şiiri - Ozan Yayla

Umutlar tükendi, bittiler artık,
Ölüm'ü bekliyom, söyleyin gelsin...
Yokluklar canıma yettiler artık,
Buyursun Azrail canımı alsın...

Bir ömür benimle uğraştı felek,
İt gibi dalaştı durmadı dölek,
Dediki; seninle kozları bölek,
Alsın hepisini başına çalsın...

Varlığım yoğudu, azla geldim ben,
İstemedim, binbir nazla geldim ben,
Zaten bu Dünya'ya fazla geldim ben,
Herkes bunu böyle duysun da bilsin...

Kurudu pınarım dökemem gayrı,
Mecalım kalmadı sekemem gayrı,
Böyle bir hayatı çekemem gayrı,
Gönüllü varısa onların olsun...

Hayvana imrenir bakınır oldum,
Tatlı canlarımdan yakınır oldum,
Evime varmaya sakınır oldum,
Çoluğum-çocuğum huzuru bulsun...

Bre Ozan YAYLA kendini yorma,
Ne yedin-içtinki, hesabı sorma,
Yürü git yoluna fazla da durma,
İsteyen ağlasın, isteyen gülsün...