Buyurmaz Mısın? Şiiri - İbrahim Şengün

mimarı sen,
dekoru sen olunca
konak oldu virane yüreğim
kırmızı halılarla döşendi yollar,
güller serpiştirildi dört yana
kapılar sonuna kadar açık
vuslatı bekler gönlüm, sevgine yanık
gelmez buyurmaz mısın?
ateş topu sevgimi söndürmez misin?
Diz çöktüm yoluna
Yanıyor bağrım
olmaz mısın tatlı-tatlı esen bir esinti,
gönlümde açan bahar çiçeği
rüzgar gülü
Lamba yok, fener yok yollarda,
yıldızlar da yok ki semada
Karanlıkta yürüyemem ben,
sensiz yolun sonunu göremem ki ben
Işığım olmaz mısın?
Ay’ım olmaz mısın?
Yönümü çizen pusulam olmaz mısın?
Görmez misin?
kor ateş oldu yanar-yanar yüreğim
Çarelerim sensin!
Umudum sen!
İşte.. tek sen!
İdam mahkumunu bekleyen dar ağacı gibi elim kolum bağlı
Kum saati bitmek üzere, dakikalar bitmek!
Gün ne kadar uzun sanki.
Giyotine konan başım sevgim,
tutkum için bedenimden ayrılsa da
Son nefesimi verene kadar bekleyeceğim,
yine de buyurmaz mısın?