Büyürken böylesi güzeldi dünya

eskiden
pencere önlerinde duran radyolardan dinlerdi
haberleri babam. sonrası sofalara yayılan tangolar.
neler oynaşmazdı ki içimizde…..
görmeliydiniz metal minik arabamın
halı kenarı çizgilerinde gidişini.
büyürken böylesi güzeldi dünya.

hele o, arkası yarınlar…
pirincin taşlarını ayıklarken dinlerdi annem;
şaşırırdım acıklı hikayelerin gözyaşına dönüşüne.
bir odada iki ayrı dünya.

hayal meyal hatırlarım, çocuk hikayeleri okurken
doldururdu odaların içlerini bir takım isimler.
dedim ya, aklım ermezdi köyün içinden iki jandarmanın geçişine.
dumanları tüter o günden beri, kentlerin içleri kor ateş.

sonra okulun bahçesinde uçurtma uçurduğumuz günler!
Azem’ inki, süzülürdü de süzülürdü, gıpta ile bakardım.
karşı evin penceresinden yankılanır Şecaattin Tanyerli şarkısı
Kezban Teyzenin radyosu mu güzeldi, tango şarkı mı?
sorardım hep sonraki yıllarımda zaman zaman kendime.

dans edenler uçuşurdu gözlerimde,
sen yoktun bir tek,
bir beşiği sallıyordun belki günlerin içinden geçerken,
belki de kendin küçük bebek: hiç ağlamam derdin
kör olası, ağlayan bebek oyuncaklar da yapıldı sonraları.

anlamadığım başka şeyler de duyardım o radyodan
mesela rap rap sesleri, mesela en çok Yassıada konuşulurdu.
Deniz Gezmiş’ ten sonra anlamıştım farklı bir şeylerin de olduğunu.
bir mum aydınlatmasından öte sokaklar,
sık sık karanlıkta kalma gibi yürüdüğümde geceler.

büyük adamlar konuşur sanırdım o gün dek.
küçücüktüm, hayallerimdeki büyük adamlar!
‘çocuğum sen de oku emi, çok oku, büyük adam ol’
derdi babaannem... ah babaanne bugün olsaydın…..

sevgisizlik ağaçları büyütüldükçe,
özgürlük denen şey bir garip çıkıyor önümüze
radyoları da yok geçmişin derinliklerinden haykıracak
belki de çocuklukta bıraktığımız günlere dönmeliyiz tekrardan
kızları salıncaklarda, hıdrellez midir nedir, ya da bir bayram,
güneşe bakan çocuklar!
bahçeleri olan okulların çocukları, cıvıl cıvıl.

Bursa - Haziran 2017