Yoksul bir çocuktu. Azimliydi ancak; kuru ekmeği oynaya oynaya yerdi annesi kızmazdı her anne gibi, ne kadar geç yese o kadar iyiydi onlara göre babası her zaman ki günlük geçici işlerinden birinden çıkmış, her ailede olduğu gibi “yemek hazır mı hanım? ” dedi. Hanım yarı mutlu yarı mutsuz halde yalancı bir tebessümle “ hazır” der. Çocuk her şeyden habersiz eğlencesine bakardı. Bildiği tek şey onun büyük hayal dünyasıydı. Uçsuz bucaksız şüphesiz onun için dünyanın en zengini hissediyordu. Çocuk olmak hayal etmek şüphesiz mutluluk bunun ta kendisi her insan için olduğu gibi.
Kabahatları çoktu ancak çocuktu o bazen dayanamazsın sabredemezsin ama hem sana mutluluk verir istemeden hem de senin gibi yüzlerce insana. Huzur ararsın bir yerlerde kaybolmak istersin huzurun içinde işte çocuk o huzurun ta kendisindir.
Acı çeker ama fazla hissetmezdi dayanıklıydı güçlüydü çünkü o bir çocuktu, yaşı ilerledikçe daha zayıflayacak belki sorumlulukları artacak belki de işin en kötüsü aşık olacak hataları çoğalacak fakir olduğu hem yardım görecek hem de zulüm görecek ama zayıflığına rağmen yılmayacak. Öyle anlara gelecek ki vazgeçecek ama en doğru kararı olacak belki de, belki de uçurumun kenarına itecek karalar alacak. Çıkmaza girecek saçma sapan şeyler düşünecek bir yandan teselli olacak belki kendi kendine yardım eden elinden tutan olmayacak. Eskisi gibi olmayacak hep o çocuğu arayacak ama ne yapsa boş ne yapsa çaresiz ve insanların umarsızlıklarını görünce daha bir keder kimseye anlatamadığı dertler dili varmayan bir sürü cümleler. Ah be çocuk hep çocuk kalsaydın yaktın beni de kendini de al sana çaresizliğin en büyüğü ne aklında bir şey olsun ne de yüreğinde olsun, oldukça daha çok yaralanırsın daha çok yenik düşersin her şeye rağmen hayat güzel dersin. Her ne kadar tadını çıkarsan da hayat dediğin bu illetin bir sonunda olacağı aklını gelir o yüreğinde tükenir bir vakit, ee “bu muydu” dersin daha doyamadan fakir bir çocuk olarak doğarsın zengin bir moruk olarak gidersin buralardan tin tin arkanda bir sürü ölecek insanı bıraktıktan sonra ama ölmeyen bir çocuk vardır daimi yüreklerde olan iyi insan olan…
Hakan ErdoğanKayıt Tarihi : 16.5.2012 07:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!