ağlamışsın çocuk
elinde atadan yadigar bir mendil
gözlerinde son batışı ufuk açanın
karanlık bir gök başında
hızla dökülmekte yanaklarına eksik sevinçler
dokunmuşsun çocuk
ateşlere sürmüşsün tarihini
erkenden öğrenmişsin yenilmeyi
kimsesizliği, çaresizliği
takılmış aklına dönenceler
göğsünde yuvarlanırken yeleleri boz renkli atlar
dağılmışsın çocuk
kendinden geçirmişsin gençliğini
yerle bir olmuş ayaklarında oynamaktan öte bereler
yaralanmışsın, kanamışsın
savrulmuş alın çizginden gelecek
dizlerinde zıplarken şeritleri silinmiş toplar
büyümüşsün çocuk
pamuktan şekerini bitiremeden
düşmüş saçlarına er beyazlar
aldanmışsın, aldırmışsın
gömülmüş yaşayamadığın gençliğine yarınlar
bakışlarında durulanırken alnına çalınmış karalar
büyümüşsün çocuk
arlanmışsın ve hatta anlamışsın
Kayıt Tarihi : 16.4.2007 17:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
pamuktan şekerini bitiremeden
düşmüş saçlarına er beyazlar
aldanmışsın, aldırmışsın ..
ÇOK GÜZEL..pamuk şekermi dediniz..!!BÜYÜMEK ÇOCUKLUĞUN/GENÇLİĞİN unutulmuşlugunda BÜYÜMEK... buruk bir tatla okudum..tşk.ler
TÜM YORUMLAR (2)