BÜYÜMÜŞ GÖZLERİM
Her garip doğum bir garip ölümü getirir yanında
Her sonbahar yeniden doğarım
Ölümümü henüz bulamadım...
Hiçbir kalıba sığmıyor ömrüm
Aynadaki akislerimi kırıp beni döküyorum
Ne garip! Hâlâ direniyorum...
İçimden bir çok tel koptu bugün
Hayat için yaşanası günler biriktiriyorum,
İçimdeki kırgınlığı bir kenara bırakıp
“Belki bir başka sonbahar” diyorum kendime
Kendim bile inanmıyorum
Unutkan günlere uyanıyor gözlerim
Yüreğim ahşap sandıklara gizleniyor
Çocuklar gibi ağlamak geliyor içimden
Büyümüş gözlerim ağlamayı bile beceremiyor...
Kayıt Tarihi : 1.3.2009 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!