Büyümeyin Şiiri - Zeynep Karacaa

otlar uzamış
ne vakittir girmemişsin bahçene
sen adım attıkça
ayaklarına dolanan yılanlar sapasağlam yerinde
ah bu virane evin
en son hangi pencerenden göründü sana sevdiceğin

otlar uzamış
yıkıldı yıkılacak
mabed bildiğin yüreğin
sen nefes aldıkça fısıldayacak baykuşlar
daralıyor vaktin
ah bu pembe duman
nasıl da gözümü boyar
bu dünya güzel değil
büyümeyin çocuklar

.z