Senin yüzün durur sanki solgun,
Her gün görürüm seni çok yorgun.
Büyümeyen çocuklar gibisin,
Ne zaman olacaksın sen olgun?
Işık görmedim hiç gözlerinde,
Tatlı söz duymadım sözlerinde.
Sarmadın bedenimi bir tanem,
Daima kederli oldum sayende.
Mutluluktur evlilikte gaye,
İhtiyacım var benim gülmeye…
Neden hasret bırakırsın beni,
Sultanım, sevmeye sevilmeye?
Kayıt Tarihi : 17.11.2021 22:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Menderes Dağlaroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/17/buyumeyen-cocuklar-gibisin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!