...Ve
Bazı çocuklar büyüyemez
Seni diyorum çocuk
Ne kadar da benziyorsun kader denen kedere
Altın yüreğin ezilmiş değeri bilinmeden...
Yüreğini ezen ezene bedenin siper olmuş tüm çirkinliklere
Dik başlı... Onurlu,ve gururlu,
çocuk
Sürekli umutla yaşayan mavi gözlerine hüzün değmiş,
eğme başını çocuk...
Öperim o güzel gözlerinden hüzünler dökülüyor gönül bahçeme
Mavi umutların bitmediği yarınlar doğsun gökyüzü rengindeki gözlerine...
Sana kıyanlar utansın çocuk
İçim içime burkuldu yüreğim!
Kederli yüreğin boğuşuyor şimdi duyarsız İnsanlık ile,
Onlarda olmayan kocaman yüreğin
var çocuk!
Serçe yüreği değil!
Umutlarından vursalar da seni
vaz geçme hayallerinden
ÇOCUK
Acılar büyütür seni tıpkı,
herkesi büyüttüğü gibi...
Sende, büyürsün çocuk...Sende büyürsün...
13.09.2022
~ Gülay Özdemir ~
Gülay Özdemir
Kayıt Tarihi : 14.9.2022 23:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Malesef büyümeyen Çocukların çok olduğu zamanlardayız ...Bunları görünce çok üzülüyorum.! Duyarsız kalan İnsanlığımiza.?!
Çocuklar da...
Kimi "kıraç topraklarda" büyüyen bodur ağaçlar gibi,
Kimi "haramzade düzenin beslediği" obezler gibi!
Kişilik,
Fıtrat,
Aldığı terbiye ve eğitim,
Kültürel ortam ve "soy" belirler, tercihi!
O tercihler de bir ülkenin nasıl yönetildiğini...
Dileğimiz, "Türk gibi" yetiştirmek,
İnsanlığı, dürüstlüğü,
Ülke ve vatan sevgisini içine sindirmiş kuşaklar yetiştirmektir...
Ezilen, horlanan,
Daha çocuk yaşlarda "itilip kakılan",
İstismara uğrayan çocuklar değil!
Ne desem...
Allah "vicdan" versin,
İnsanlık değerlerini kaybetmemiş yetkili/etkili kişiler nasip etsin, ülkeme!
Tebrikler duyarlı şahsınıza Gülay Hanım..
Çok tşkr.ler üsdadım
Şiirin dizeleri kadar değerli yorumunuzla anlamlayan yüreğiniz var olsun, her daim...Şiir dolusu en kalbi saygılarımı sunuyorum efendim...
TÜM YORUMLAR (1)