Mutluyduk küçükken dolaşırdık sokaklarda özgürce
Kendimizi kaptırırdık bir top bir araba görünce
Yoktu mutluluğun bir sınıfı o zamanlar istersen ol zenginlik içinde ya da bir gecekonduda yaşa fakirce
Gelir yaş kemâle, anlarsın bir hayat var.
İçinden çıkılmayan kuyular,hendekler ve sonu görülmeyen yollar
Neden mutluyduk küçükken ve neden mutsuz olduk büyüyünce
Hep küçük kalmak mı gerekiyor ya da büyük mü başlamak lazım hayata gelince?
Kayıt Tarihi : 12.7.2023 02:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!