Büyümek ne zor şey be anne,
Acı veriyor insana…
Hani sevmediğimiz şeyleri
Zorla yedirip içirirdin ya
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
çok hoş bir şiir kimi büyümek ister kimi istemez dünya işte keşke hep saf ve temiz kalsak selamlar
her kelime sevgi dolu yüreğın burçlarına çekilmiş isyan bayrağı.. tebrikler şairim..'
Ama büyümek zorundasın yavrum.Anne (baba)olmak ve bizi yaşayarak anlamak zorundasın...
Çok güzel yazmışsınız.Tebrik ediyorum.Anne olarak bu çocuğa cevabınızı şiir olarak bekliyorum...
Hayat Ne Güzel!
Nerden baksanız, hangi pencereyi açsanız,
başka bir resim çıkıyor karşınıza.
Hepsi renkli, siyahbeyaz olanıda var arada.
Kimi Tutmuş Annesinin elini çekiyor sokağa,
Kimi girmiş sevgilinin koluna dönüyor eve.
Kimi büyümekten, kimi çocuk kalmaktan kaçıyor.
İşte hayat, yaşam bu işte.
Gerçekler Şiir'leşiyor şairlerin kaleminde..
Çok güzel bir şiir..Kutlarım Şair'i
insan içindeki çocuğun hala bir yerlerde yaşadığını hissettikçe daha bir başka sarılıyor hayata...lütfen ona sahip çık ölmesin...tebrikler...
Belki sevginin en el dokunmamış hali çocuklukta saklı kalıyor , özlem de ondan çıkıyor ortaya büyümek kaygısı ve korkusu da .
Oysa bugünün büyüklerinin de dünün çocukları olması da gerçek değil mi...
Acaba duyulan özlemin rengi mi insanları farklı kılıyor ...
Kutluyorum güzel çalışmanızı Sayın Saliha Gülenler..., yüreğinize sağlık ...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta