Büyümek II Şiiri - Göksel Doğru

I

Aldığım her nefes sonu
Vardığım yer
büyümek

…

II

büyümekte bir yer
bir sonraki yer için mola
molaların sonu, yine
büyümek

…

III

güzel şey büyümek
sonlarla yaşanan anlık başlangıçlar
bitenler mi başlangıçlar mı aslolan
yoksa henüz almadığım nefesler mi?

Büyümekte,
o yere varamadım henüz.

…

IV

büyümekte
en zoru, hep düşünmek
en zoru da düşünmenin
“acaba, o, büyümekte nerede? ” demek

…

V

çocuktum, çocuktun
herkes çocuktu
büyümekte bir yerde
her nefeste
insan olup çıktım, çıktın

VI

büyümek
yıldızları hatırlatır hep
her geçmiş nefes bir anıdır
ulaşılması imkansız
ölene dek gençliktir adı

adı öyle de kalsa
büyümekte şarkıların hatırlandığı
ya da onların hatırlattığı yerde bitmiştir
gençlik

sonrası sadece büyümek
hep büyümek!
Anısız ve nefessiz,
meçhul bir sona dek

VII
büyümek
yıldızları anlamaktır
ulaşılmazlıklarına saygı duymak

yanarken parmaklarında sigara
uzaklardaki sevgiliye
çocuklukta kalan memlekete
artık olmayan ana babaya
tüm varlığınla hissettiğin
beyhude bir hasrettir

sevdiğin,
onlarsız olmaz deyip
değer vermediğin her şeye;
her seyirde,
nafile nefesler almaktır sigaradan.

VIII
Büyümek,
söylenesi her şeyin
sonsuzluğa savrulup
hep yenilerinin gelmesidir ardı sıra.
nerede olduğundan ve olacağından
bihaber,
yaşamaktır keşkeler dizelgesinde…

IX
her büyümek molası,
bir an dolusu anı doldurmak
hayal denizine,

hatırlandığında,
daha da boğulmak için büyümekte